let op de dikke trommelaar rechts

Leuven

Afgelopen weekend was ik een ander hoofd halen in Leuven, waar het altijd zachtjes naar brouwerij ruikt. De oude stad ligt in een kom, daar blijft de lucht van Stella Artois hangen. In de Kruidtuin (Hortus) - nog niet commercieel geëxploiteerd als in Amsterdam - zitten op zondagochtend geliefden en lerende studenten tussen de watervalletjes. Een pelgrimage naar de vijvers (het 'Zoet water') en de boskapel van Oud-Heverlee is ook goed.

In de St. Pieterskerk moet het gruwelschilderij van Dirk Bouts gezien worden waarop de ingewanden van de onbewogen voor zich heen starende heilige Erasmus door de beul zo keurig met een haspel uit zijn buik worden opgewonden. Maar dat kon nu niet, want er was dienst en daarna op de trappen een doedelzakconcert, met Schotse dansmeisjes, in aanwezigheid van oudstrijders in okeren blazers. Welke oorlogsdag herdacht werd kon ik niet achterhalen. Het doet er niet zo veel meer toe, denk ik. Van belang is in Leuven dat op de trappen van de Sint Pieter op zondagochtend soms een doedelzakconcert is voor notabelen en oudstrijders met opgekrulde snorren en onderscheidingstekenen.PS. Wat niet iedereen weet. Je kunt deze foto's in twee stappen vergroot bekijken. Eerst dubbelklikken op de foto links, daarna, in de vergroting, nogeens op het kruisje onderaan.

het hondje is opgezet, sprekend de echte Loulou
kolenhaard wordt locomotief die de kamer binnenrijdt

Het huis van Magritte

Magritte is terug in Nederland, in Boymans in Rotterdam, waar kort voor zijn dood in 1967 al een vroege overzichtstentoonstelling was. Ik ging naar België, naar Brussel, naar het oude voorstadje Jette, en bezocht het huis waar Magritte van 1930-1954 woonde. "Ik ben geen kunstschilder die mooie kleuren op doek zet. Ik breng het denken in beeld."

Hoe dat werkte kun je gaan zien in de Esseghemstraat 135. Ik kwam gelopen van de kerk van Laken, waar de koningen begraven liggen, en de bebouwing en inrichting van de stad leidden me vanzelf naar Magritte. Op het laatst langs de bizarre replica van de grot van Lourdes die boven op de berg van Jette is gebouwd.Magritte had de verovering van Jette door vreemde volksstammen vast toegejuicht. Abbas Car Wash is op zondag open en de frituur schenkt muntthee met de blaadjes erin. Zijn woonhuis, nu een doodstil museumpje, is een openbaring. Het surrealisme zit in huis, tuin en keuken, het is overal. In de spiegels, het trappenhuis, de wastafels, en de keuken die als atelier diende (er achter is nog een piepklein hokje voor het fornuis van Georgette). Surrealisme kun je niet beoefenen, je bent surrealist of niet. Dat van Magritte is gebouwd op het dagelijks leven, op gewone dingen, net even anders neergezet en bekeken. Dit huis vertelt zijn verhaal. Tot en met de veel geschilderde lantaarnpaal recht voor de deur en de boogvormige raamlijst aan de voorkant.Het is hier, allemaal. Als je maar kijkt.NB. Het ''huis''-boek heet ''René Magritte, Esseghemstraat 135, Jette-Brussel'' en is van van Jan Ceuleers Citaat: ''De voordeur meegerekend komen vijf deuren uit in de gang, wat bij drukke circulatie wellicht herinneringen opriep aan een boulevard-klucht''. De kamers en het gebruik dat ervan gemaakt werd worden stuk voor stuk, vermakelijk precies, beschreven. René en Georgette Magritte huurden al die jaren alleen de benedenverdieping. Op de eerste en tweede étage woonden anderen. Nu zijn daar de vitrines met foto's, brieven en curiosa.

Tags: 
meisjes, veel meisjes
en soep
Dan Geesin

Dan Geesin

Dan Geesin zit achter zijn orgeltje. Een draagbaar missionarisenharmonium. Van het type dat de paters meenamen naar de binnenlanden van Afrika. Gekocht in Tilburg. Geen stroom nodig, nee. Twee pedalen en dan maar lucht pompen. Van binnen net hetzelfde als een mondharmonica. Maar hij blaast de lucht niet langs de koperen tongetjes, hij zuigt alleen maar. Niemand mag eraan komen, al bezit Dan Geesin nog vijf andere. Als deze van de trap valt is hij verloren. Hij heeft gelijk. Zelden hoor je een stem en een instrument zo mooi samenvallen.

Ik krijg liedjes te horen. Er komt een nieuwe CD na 'Green'. Lamento's zijn het. Klaagliederen, maar nooit zonder ironie. Neem het lied over de aanslag op de man in de electrische rolstoel. Waaruit dit fragment: There's an oak, and a birch, by a gate in the grass,And a spider in it's web, by a farm.By the road with an ant, in the tar and a beek,With cows and machines, lopen langs.Platting grass for a laugh, with sweaty hands from the time,Behind the wheel of a car, in the sun.The lamp is alone, by the road to the farm,And the logs are in piles, next to a hedge.There's a fence made of wire, tied in knots by the gate,And the sun lights my legs, and the field.The cows are lying down, in the shade by the hedge,And the wind is blowing strong, through the trees.There are birds in the sky, and a man in a chair,Rolling along with the power, of electricity.He is handycapped but smiling, disabled but is laughing,He is looking at the plats, in the grass.Two boys on their bikes, drag a ramp made of wood,And prepare it for the man, in his chair...Dan Geesin tekent, maakt films en muziek. Hij is van Engelse komaf maar woont en werkt al elf jaar in Nederland. Hij studeerde aan de Ateliers en spreekt vloeiend Nederlands ('natuurlijk, dat moet, hier wordt gewerkt'). Maandag na 21.00 is hij te horen in De Avonden. Met orgeltje.

De avonden (ma) 2006 11 sep 2006 uur 3
Beluister fragment

Midas

 Boeken&cetera is terug. Wim Brands praat zondag 11.30 op Nederland 1 uitgebreid met de bioloog Midas Dekkers. Een hoeder van het gezond verstand die te goed is om achter borrelnootjes te verstoppen. Als Willem Alexander ontroerd zegt 'wij zijn zwanger' staat achter hem goddank Midas Dekkers, die in een schaterlach uitbarst.

 Wat de mensen zich al niet wijsmaken. Met een feilloos gevoel voor modern bijgeloof blijft Midas Dekkers jagen op onze idees recues. Toen Duitse jongeren langs de Autobahn kalkten 'Der Wald stirbt' zei hij droogjes dat die dennebomen daar ook niet hoorden. De natuur, het romantisch wanbegrip dat om een permanent démasqué vraagt. Net in een tijd van epidemische kippen- koeien en varkensziekten - analyseerde hij onze gestoorde relatie met het dier, dat we met de ene hand aaien terwijl we het met de andere hand doden en opvreten. De - biologisch niet bestaande - 'kinderwens' kraakte Midas Dekkers juist toen welgestelde boeklezers het eerste, tweede of derde nest ontdekten of herontdekten.   En dan: een kind is geen volwaardig mens maar en larf en moet als zodanig behandeld worden. Om over modern vadergedrag maar te zwijgen.En nu dan: sport. Het boek 'Lichamelijke oefening' komt precies op het moment dat joggers rondom dood neervallen, scheidsrechters meer blessures oplopen dan de spelers en iedereen almaar dikker wordt. Helaas, sport is niet gezond. Onvolprezen Midas Dekkers-timing.

Klant?

'Op weg naar een tevreden klant' staat nog steeds op de vrachtwagens van Elgersma uit Harderwijk. Ik beschouw de tekst maar als een hommage aan Bob den Uyl die hem in de jaren '70 - de tijd dat de klantvriendelijkheid en het op de hurken toespreken voor het eerst kwamen opzetten - gebruikte in een dodelijk verhaal.

Den Uyl was de eerste schrijver die zich met overgave tegen deze waanzin keerde. Hoe was het mogelijk je op weg te begeven naar een klant, van wie je bij voorbaat al wist dat hij etc.? Bijgaand bericht ontvangen via Frank Koenegracht. Waarmee het weer bij de afzender is beland. Bob den Uyl zag scherp en ver.

 Ook de Publieke Omroep is dezer dagen met extra klantvriendelijke radio- en tv-zenders en programma's verbeten op weg naar een tevreden klant. Op weg zijn blijft mooi.

Apeldoorns Kanaal

 In Friesland werd de vaarweg Lemmer-Delfzijl heropend. Mijn kanalen zijn dat niet. Mijn liefde voor kanalen komt uit Eerbeek vandaan, waar ik drie jeugdjaren woonde. Eerbeek, aan het Apeldoorns Kanaal. Het beeld moet zijn: stilstaand groen water met wat oliefilm erop. Bomenrijen aan weerszijden die spiegelingen in het water werpen als op een schilderij van Marquet. Zover je kijken kunt is tot de bocht in het kanaal.

 'Café De Brug' staat op een raam. Hier leer ik lezen. Eens in de twee kilometer is er een ophaalbrug die door een brugwachter bediend wordt. Hij komt zijn brugwachterswoning uitgelopen, pakt de sleutel waarmee het grote tandwiel in beweging wordt gezet, sluit de bomen en daar gaat de brug, riktiktik omhoog. De enige gebeurtenis op een snikhete dag. Een schip. Kleine aken waren het, vaak geladen met zand. De brugwachter kreeg een kwartje in een klomp aan een hengel.

 De dorpsjongens kwamen hier zwemmen. Evert Schut en ik hadden er een zelfgemaakt bootje, eigenlijk een kist met aan weerskanten wat planken in een punt. Op de papierfabriek van zijn grootvader was een werkplaats waar ze de naden keurig hadden dichtgekit. Evert had het bootje 'Pilente' gedoopt. Dat was Veluws voor waterhoentje, zei hij. Onder de brug zaten we in de Pilente en wachtten. En vroegen aan de zandschippers of we mee mochten. Aanhaken tot de volgende brug. Het mocht vaak. In later jaren raakte het Apeldoorns Kanaal in onbruik. Er verdwenen bruggen, er werd een halfbakken natuurgebiedje van gemaakt. Het kanaal was dood.

 Maar nu, er is een initiatief. De scheepvaart komt terug.

Tags: 

Ontvangst (3)

Verreweg de meeste luisteraars van De Avonden hebben hun kabelfrequentie omgeprogrammeerd en ontvangen probleemloos.Maar er zijn nog wat aanvangsperikelen. Een dag na de eerste uitzending via de Concertzender is het stof nog niet neergedaald.

Vandaag, dinsdag 5 september, blijkt dat op de Website van De Avonden NIET het programma is terug te luisteren dat gisteren via de Concertzender van 19.00-22.00 werd uitgezonden maar de uitzending van gisteren 19.00-22.00 op Radio 5. Er wordt aan gewerkt, diep in het Hilversums beton. En, er is verwarring over de Concertzender. Begrijpelijk, de 'oude' Concertzender is nog steeds actief, zij het alleen via Internet, niet meer via de kabel. Via hun site ontvang je die dus.De 'nieuwe' Concertzender met ook De Avonden erop is via de kabel te beluisteren, maar wel degelijk ook op Internet.Hier de link waarlangs de nieuwe Concertzender en dus ook de live-stream van De Avonden via de PC te ontvangen is. Die zender zal binnenkort ook anders gaan heten. Wel zo helder.Twee problemen blijven.Ten eerste de 'buitengebieden', buiten de Randstad waar DAB niet komt of men buiten het bereik van de kabel zit. Daar is de PC aangewezen, en in noodgevallen de satelliet. Informatie daarover hiernaast. En dan het echte 'etherprobleem'. De Avonden zit niet meer op AM (middengolf) of FM. En is dus niet meer live in de auto te horen. Oorzaak van dit alles: de bezuinigingsmaatregelen van deze regering.

wat is voorgrond, wat is achtergrond? het zelfgetekende behang in Zwart licht (2003)
Broersen en Lukácz

Broersen & Lukács

'Prime time paradise' (2004) van Persijn Broersen en Margit Lukács. Of: hoe je jezelf als televisiekij¡ker permanent voor de gek houdt. Nog steeds te zien op www.pmpmpm.com Zie dit log van 8 juli 2006.

Wie ben je? Waar sta je? In een maatschappij die bergen informatie en meningen over je uitstort waar je zelf ook weer uit put om een standpunt te bepalen?Broersen en Lukács zijn pioniers. Oa, voor Volkskrant-online doen ze beeldonderzoek. Nu ontstaan 3D versies van krantenfoto's. Anders dan in Prime Time Paradise, waar de kijker er nog overheen zweefde kun je in virtuele nieuwslandschappen rondwaren. Ze zijn met een grote tentoonstelling bezig, vanaf 11 november as. te zien in het Stedelijk Museum Den Bosch, onder de titel 'Post Horizon'. Dat verwijst naar een buitenpost, een laatste observatiepunt in het grensgebied tussen denkbeeldige en waarneembare realiteit. Het kunstenaarsduo ontleedt de mediamaatschapij niet op een afstandelijke manier. 'The Origin Projects' waarvan hun nieuwste deel in Post Horizon is opgenomen, bevat een onderzoek naar de Westfriese achtergrond van Persijn Broersen.

Persijn Broersen en Margit Lukács
Beluister fragment

Het meisje van George Neutra (2)

In october verschijnt bij de kleine uitgever AFdH het boek 'Belangrijk dat ik niet aan lezers denk' van A.L.Snijders. Als voorpublikatie mag Avondlog in zes Zeer Korte Afleveringen (fotografisch gereproduceerd naar het origineel) zijn feuilleton 'Het meisje van George Neutra' laten zien.Het eerste deel stond in Avondlog van 18 augustus jl.

Vandaag deel 2. Geschreven op dinsdag 3 juni 2003. Wat een cyclus van 500 pagina's had moeten worden vond een abrupt einde. 'Geen toeval,' zegt Snijders, 'mijn leven bestaat uit aanlopen, het maken van een aanloop is het kenmerk van mijn leven. Niet de sprong maar de aanloop.'NB. Vanaf maandag 4 september leest Snijders elke maandag omstreeks 21.55 in De Avonden een Zeer Kort Verhaal.

Tags: 
ei?

Ontvangst (2)

Vanaf 4 september is De Avonden te horen via de Concertzender. Met om 19.00 de Boogie Nights van Roel Bentz, daarna van 20.00 tot 22.00 de gesprekken en verhalen.Geen etherontvangst meer via AM. Vier van de vijf luisteraars hoeven alleen hun kabelfrequentie bij te stellen. Maar wie buiten het bereik van de kabel valt blijft puzzelen.

Sander Bos schrijft: 'Als vaste luisteraar van De Avonden en iemand die geen "kabel" heeft heb ik me beraden op de vraag hoe ik vanaf maandag kan blijven luisteren. Had eerlijk gezegd niet zo'n zin in DAB, omdat onduidelijk is wat daarvan de toekomst is (in Nederland). Via het internet luisteren leek me aanvankelijk vervelend omdat mijn computer niet in mijn woonkamer staat.Inmiddels het Ei van Columbus gevonden: Draadloze audio zender SV 1740 van One for All http://www.megagadgets.nl/wireless-audio-sender-p-495.html prijs pakweg EURO 85. Je plugt een USB-stick in je computer en die zendt het geluid van de computer naar een basisstation dat aangesloten is op de hifiset. Installatie in een minuut. OK het geluid is niet van Fm-kwaliteit maar dat was het AM-signaal ook niet. Wellicht iets voor andere De Avondenfans zonder kabel?'

Pagina's