Rogi Wieg

 Op 21 juli 2015 werd de dichter Rogi Wieg in Buitenveldert begraven op de katholieke begraafplaats waar de schilder Rik Wouters in 1916 zijn eerste graf vond.

 Zijn uitgever In de Knipscheer heeft nu een bundel uitgebracht met gedichten over en aan Rogi. Ik kende hem van het radiowerk. Uitzonderlijk was zijn deelname aan 'Kamer in de toekomst', waarin hij en Helga Ruebsamen zich in 1996 eenzaam lieten opsluiten in de Euromast, met als enig contact met de buitenwereld het nog prille Internet. Rogi's bijdrage was veelzeggend: hij deed alles om die 'toekomst' te saboteren. In de bundel 'In de ring van menselijke warmte' staat van Sylvia Hubers 'Ik ben er niet': 

 Ik ben er niet, nee, ik ben er niet

Ik ben er nooit geweest

Wat u hier ziet - ik zie u kijken

dat is niet ik

            ik heb het niet gedaan

Gaat u nou maar verder

U bent er wel, ik zie u zijn

            ik heb het niet gedaan

            ik was er niet ben er niet

            zal er nooit

U staart naar mij

U kijkt graag in een leegte

U ziet om mij heen misschien

wat ik heb achtergelaten

            toen ik er, net als nu

            niet was

het Lauwersmeer.. daar ergens, een week lang...

Kamer in het verleden (1)

In 1996 stelde 'De Avonden' zich de vraag: 'Wat overkomt een mens alleen, een week lang dag en nacht opgesloten in een ruimte met alleen Internet'. Dit onder de titel 'Een kamer in de toekomst'. Internet was dat jaar een begrip geworden.

De schrijvers Helga Ruebsamen en Rogi Wieg verkenden een toekomst, waarin we - dat werd voorspeld - dankzij de computer nooit meer de straat op zouden hoeven. Wat zou er overblijven van taal, het sociale leven, seks?
In de 'Kamer in de toekomst', bovenin Rotterdamse Euromast ging alle communicatie via het toetsenbord. Eénmaal per dag vertelden Helga en Rogi hun bevindingen op de radio.

Vanaf 4 september as. herhalen we het experiment, maar omgekeerd. Nu ons leven geheel met Internet vervlochten is geraakt tijd voor een contra-expertise.
Opnieuw worden proefpersonen eenzaam opgesloten. Nu op een eiland in het Lauwersmeer. Maar ditmaal juist zonder Internet, zonder e-mail, facebook, twitter, en ook zonder gsm. Dus net zoals onze voorvaderen het gewend waren. Zo leven, kunnen we het nog? 
Vijftien schrijvers, cabaretiers en columnisten verplaatsen zich beurtelings een week naar het verleden en doen verslag op de radio. Als eerste Paulien Cornelisse. Daarna onder meer Gerbrand Bakker, Joke J. Hermsen, Maarten Doorman, Tommy Wieringa, Menno Wigman en Franca Treur

Hebben Internet en het mobieltje ons veranderd? Ons slimmer gemaakt of juist dommer? Afhankelijker of juist zelfstandiger? 
Ik ga de onderzoekers op de voet volgen.