Anne is terug naar Rotterdam, en alles is veranderd. Het WK 2018 komt eraan, zonder ons. Meisjes schrijven niet alleen gedichten, ze voetballen.

 'Overigens geen nieuws:/ Jullie winst gaf ons de verte./

In je knieval boog de schepping

 mee als in theater: voor de spelers/ ons applaus! (et après nous le kater):/ Iemand zei: gaaf op de punt,

 vol op de wreef, onderkantje lat,/ juweel van een treffer en je bent/ geboren met de zon tussen je benen.

  Of twee zonnen: één ondergaande/ die weer opkomt, en één die over je/ teleurgestelde lichaam dwaalt.

  Trots op de benen van iedereen!/ (we blijven toch geen kniezers)/ Verliezen is eigenlijk meer iets

voor verliezers.'

   Het feilloze gevoel van Anne voor hoe erg het nog werd voor Koetje kwam!

 Ghayath Almadoun, dichter, geboren in een vluchtelingenkamp in Damascus en Anne Vegter zetten in hun bundel 'ik hier, jij daar' hun twee werelden tegenover elkaar. Onverenigbaar door het lot samengebracht. 

 Almadoun begint met superieur ironisch zijn excuses aan te bieden voor de narigheid die hij en de zijnen op onze schermen brengen: 'Wij zijn excuses verschuldigd aan iedereen die zijn avondmaal niet meer door zijn keel kon krijgen nadat hij onverwacht was geconfronteerd met onze verse beelden op de televisie. We zijn excuses verschuldigd voor het leed dat we hebben toegebracht aan iedereen die ons in deze toestand heeft gezien: zonder opsmuk en zonder dat er een poging was gedaan om onze resten bijeen te vegen en weer aan elkaar te naaien voordat we op hun schermen verschenen.'

 Excuses voor het ongemak, kortom.

In de serie 'ondertussen in nederland' laat Anne Vegter het plompverloren hier gebeuren: (...) 'in utrecht brak een grote brand uit/ in het hart van de stad is een gat met een doorsn­ee van duizend meter geslagen/ de wind steekt woedend op van de aarde recht naar boven/ 'gevels breken'/ de daken reiken scheef over de straten/ 'absoluut geen woorden voor' (…)

 Anne Vegter was er na vier jaar (2013-2017) vanaf. Maxima moet nog door. Samenvallen met een functie die je bekleedt - bekleden is het unieke woord hier, het suggereert dat je een soort kussen bent, een overtrekje. Van wat? In beide gevallen het Vaderland, waarvoor kale planken niet kunnen volstaan. Hoe Anne haar ketenen droeg is verzameld in 'Wat helpt is een wonder'. Helpt het? Ik denk aan het Bijbelse Gezang der Jongelingen' die des te mooier zingen in de hel omdat ze op een gloeiende plaat staan. Zie 'Zelf Maxima zijn', geschreven bij de kroning in 2013:

 'Wat doe je dan als je leert wat de meisjes de meisjes leren: de vaders vereren,/ de moeders verdelen, de jongens bezetten, de wachten verkleden, de zusters/ vervelen en leren dat heren de knikkers beheren, vertellen wat rellen is als jij

 je joker speelt, in kringen verkeert, de paarden berijdt, de bloemen versnijdt/ illusie illusie verwijt. Wat als de meiden - te slim om te mijden - in de kastelen zijn,/ wat als de heren niet willen leren dat wat sterk is niet te bezweren is?

 Zelf Maxima zijn.

 Wat doe je dan met het humeur van de massa, de vallende glazen, de lachende/ foto's, de mare van vrijheid, de klappende handen, de vrije geluiden, de zeurende/ tulpen, het gelijk van het ongelijk en hoe je de vrouw in de nacht zelf terug mag/

 vouwen in de koning.'

 In die bundel, in dat boek komt het onderste boven. Lijf. Van alle kanten. En geest. Tot de dochter van Noach, die zich met haar vader verenigt, met alle middelen. Bij Anne begint alles met beelden. Zo kwamen we goed terecht, daar aan het zeegat. Het letterlijk horizontale - regels in de lengte - Eiland, berg gletsjer. Straks op de radio alles, nu vast dit:

 (...)

 Ook als ik het ontzagwekkende volgens jou niet begrijp en mijn mond imiteert

het geluid van brekende steen niet precies genoeg, te fijn, verschrikt, nieuw, neuk je me.

Ook als ik in bed naar stemmen op straat luister en iemand zal haar 'oortjes dichten

als je nu weer' en ik denk of ze dapper is omdat ze zachte antwoorden geeft, neuk je me.

Ook als ik de veranderlijke betekenis van de letter l niet herken (leidmotief, leek,

langparkeerder) en ik zag lava op je salvo en of liefste het is de l maar, neuk je me.

Ook als ik mijn jobsklacht laat en jij kijkt op vanaf je molshoop met de onzekere blik

van 'wie kan die stratenmeeslepende moddervloed dan keren', neuk je me.

(...)

 Deze dichter des vaderlands wil wat. Of het nu het aanrichten van een 'erotisch slagveld' (Piet Gerbra­ndy) in de poëzie is of haar voornemen de 'vrijheid van denken te heroveren en poëzie in te zetten als radicaal middel tegen de dominantie van polit­iek-economisch taalgebruik'. Lees haar 'Meten en wegen' (uit Eiland berg gletsjer (2011):

Of het tijd kost Anne Vegter te zijn.

De schotels in de lucht te houden, probeer ik.

Ik doe natuurlijk maar wat.

Gisteren zei iemand het past of fluit ernaar.

Iemand zei genen van belangstelling

woekeren/denkers willen verspillen!

Het kost niet per se tijd maar het hoofd

(denken aan de liggende jaren, een tegen-

stelling noemen van verlangen) puilt uit.

Lezers zoeken iemand om in uit te rusten

Deze dochter neemt het woord en vertelt wat haar en haar broers is overkomen. Zondvloed en al. In den beginne was het woord. Dat zullen we weten. Luister naar het verhaal van de familie Noach, de 'Noachsen', verteld door deze - naamloze - dochter: 'Ik ben van na de scheppingdat is me tenminste gezegden natrekken kan je het nietmijn moeder zei het altijd zo:jij weet van nietsjij bent van na de scheppingalsof dat een garantie op onbenul ishet geldt trouwens voor ons allemaalvoor mijn broers, voor mijwe zijn geschapen en daarna waren we erschepsels van net na onze schepping...'Hoe moet dit aflopen? Verzet tegen wat geschreven staat? Tegen het vaderlijk en goddelijk gezag? Reken maar. 'Om te beginnen een vrouw', een theatertekst van Anne Vegter is het nieuwjaarsgeschenk van de Februari Boekhandels, je krijgt het als je er iets koopt.

 Dit zijn de laatste regels van 'All inclusive', uit Spamfighter, de nieuwe bundel van Anne Vegter, 2007.Ja, alles inbegrepen, zegt ze. Als er een boodschap in de bundel zit is het deze: bewegen. Wat is Spam en hoe bestrijd je het? Het woord komt uit de vleesverwerkende industrie. Het ingeblikte varkensvlees van onduidelijke herkomst dat bij ons Smac (van Unox) heet werd uitgevonden in Austin, Minnesota, ook wel Spam Town USA. In 2002 werd het 6 miljardste blikje sinds 1937 verkocht.

 Daarna kreeg Internet-overlast die naam. En vandaar overlast in het algemeen. Wat doe je er tegen? Haar strijdwijze, zegt Anne Vegter, is die van Aikido, de sport waarin de vechter let op de bewegingen van de tegenstander. Die maakt immers fouten, vroeg of laat, waarvan je kunt profiteren.Hoe 'onze eindigheid vervullen'? Vraag het een vrouw. In het gedicht 'Draagbaar universum' staat: 'het geluk is niet compleet zonder koningin'. Maandagavond na 21.00 is Anne Vegter te horen in De Avonden

Nieuw is dat de Radioboeken in samenwerking met de Nederlandse Wereldomroep zullen worden vertaald in het Frans, Engels, Spaans en Indonesisch. Ze kunnen straks worden beluisterd in Afrika, Noord- en Zuid-Amerika, Azië en Europa.Hoe droef de Nederlandse Publieke Omroep in elkaar zit leert steeds weer de vergelijking met Vlaanderen, waar niet aleen een tweede tv-net bestaat dat 's avonds intelligent mag programmeren maar ook op de radio een echte culturele (muziek en gesproken woord) zender bestaat. Steeds meer Nederlanders weten Klara te vinden.Je mag hopen dat onze Concertzender (weldra Radio 6?) komend jaar tot zoiets mag uitgroeien. Een zender die ook werkelijk een meneer of mevrouw is.