ik hier, jij daar

 Ghayath Almadoun, dichter, geboren in een vluchtelingenkamp in Damascus en Anne Vegter zetten in hun bundel 'ik hier, jij daar' hun twee werelden tegenover elkaar. Onverenigbaar door het lot samengebracht. 

 Almadoun begint met superieur ironisch zijn excuses aan te bieden voor de narigheid die hij en de zijnen op onze schermen brengen: 'Wij zijn excuses verschuldigd aan iedereen die zijn avondmaal niet meer door zijn keel kon krijgen nadat hij onverwacht was geconfronteerd met onze verse beelden op de televisie. We zijn excuses verschuldigd voor het leed dat we hebben toegebracht aan iedereen die ons in deze toestand heeft gezien: zonder opsmuk en zonder dat er een poging was gedaan om onze resten bijeen te vegen en weer aan elkaar te naaien voordat we op hun schermen verschenen.'

 Excuses voor het ongemak, kortom.

In de serie 'ondertussen in nederland' laat Anne Vegter het plompverloren hier gebeuren: (...) 'in utrecht brak een grote brand uit/ in het hart van de stad is een gat met een doorsn­ee van duizend meter geslagen/ de wind steekt woedend op van de aarde recht naar boven/ 'gevels breken'/ de daken reiken scheef over de straten/ 'absoluut geen woorden voor' (…)