Een lichte, geestrijke Duitser, het blijft een nieuw verschijnsel. Zelfs Duitse schrijvers, filmers of schilders die jonger zijn dan de nu 45-jarige Daniel Richter zijn al te vaak aangetast door de Duitse zwaarte. Ze torsen loden lasten. Wanhoop is hun bestaansrecht.
Hoe Richter de dans ontspringt is te zien op zijn tentoonstelling in het Haagse GEM. Werk van 1995 tot heden van een schilder uit Hamburg die werkt in Berlijn. Hij verenigt de Duitse Oost- en West-tradities in zich. Van abstract ging hij de laatste jaren naar figuratief. Daniel Richter maakt verhalen. Onnavertelbare verhalen in beeld. Zoals ik ze de afgelopen tijd ook zag bij mensen als Michäel Borremans, Aukje Koks en Michael Kirkham.Hij durft ook titels te geven. Geestige vaak, als de dodendans 'Alles ohne nichts', 'Die Aufklärung' (knobbeltenen) of 'Die Wahrheit bei Nacht' (droomgestalten?).Soms zijn het ironisch ingezette Beatlesliedjes als 'Fool on a Hill' of de Paul McCartney-draak 'The long and winding road'. Waar gaat het over?Veel zich amuserende, agressieve of in verwarring verkerende menigten zie ik. Zo er een weerkerend Richter-thema is dan wel 'menigte'. Dieren ook. Verhaaldieren. Er staan zelfs opgezette vossen met jagershoedjes in de kelder.