Die Maarten 't Hart goed gekend heeft. Hij las 'Héloïse' en schreef: 'In al zijn onopgesmukte eenvoud is het een verbazend goed gelukte roman geworden - zo je al van een roman kunt spreken bij zo'n autobiografisch boek.'

 Op het omslag van het boek staat een portrettekening van Héloïse uit 1944.

 Er ontwikkelde zich tussen Maarten en Monika een kleine correspondentie over de beschrijving van de wandeling naar de haven in hun plaats van herkomst. Die Maarten besluit met: 'Ik kan me niet herinneren je moeder ooit bewust gezien te hebben. De tekening voorop de omslag is fraai, maar is die ook gelijkend? Zulke mooie vrouwen had je helemaal niet in Maassluis.'

 Het boek beschrijft het verdere leven van Héloïse, haar dochtertje en echtgenoot, een reclameschilder in het arme, naoorlogse Nederland.

  'Héloïse en het Inwonen' (150 pagina's) is verschenen bij de kleine uitgever Avanti en de bestellen door een mail te sturen naar yolnus@xs4all.nl De prijs is 15 euro inclusief verzendkosten.

 Opgevoed met chemicaliën om middenbermen en plantsoenen vrij te houden van onkruid en 'Verboden zich op het gras te bevinden.'

 Sinds ik een balkon heb bekommer ik me om luis en dwaal onwetend rond tussen wat opkomt. Geen idee wat de blaadjes voorspellen, pas aan bloemen kan ik iets aflezen. En dan nog, in mijn boekje voor dummy’s staan ze gerangschikt naar kleur. Dat is heel erg dom, ik weet het.

 Sommige plantenlevens volg ik dag na dag. De voortgang, licht en water teveel te weinig? Mijn 'Biografie van een onbekende plant' moet nog verschijnen.

 Niet dat ik naar 'Ga­rdening' programma's kijk of groene kaplaarzen aanschaf, maar toch. Zwarte nagels en handen die ruiken naar afgerukt loof, in de literatuur vind je er weinig over. Alleen Maarten ' Hart, maar die is te goed.

 Bij mij blijft het vol verrassingen. Wat er vorig jaar was komt soms wel, soms niet terug, zaadjes komen wel of niet op. Waarom? Onvoorspelbaar wat dit jaar ontstaat.

 Maarten 't Hart schreef een mooi stuk over eenzaamheid bij Van Oudshoorn als een hoger doel. Het niet langer afhankelijk hoeven zijn van anderen (in 'De som van Misverstanden'). En daar is het zwart dat daar bij hoort. 't Hart citeert: 'avondval in grauw en nacht', 'het donker klom', 'zwart verstarren' en nog veel meer om de toestand van de gedoemde Mertens te schilderen. Nee, 'niet zo geschikt voor dit leven, die Willem' (Reve).

 Zo beeldend als Van Oudshoorn schrijft, zo tekent Marcel van Eeden. En zo mooi-Haags ook de verwarde, eenzame wandeling naar zee, waar Willem half krankzinnig bij het strand belandt en pas - als hij gillend het duin af is gerend - tot zichzelf komt bij het zien van een schelpenvisser. Dan nog wel.