Ik was te vroeg en liep nog wat rond door het naoorlogse nieuwbouwwijkje met de vreemde straatnamen. Hij woonde in de Cimbaalstraat, verderop had je de Banjostraat, de Aubadestraat, de Fanfarestraat, de Gitaarstraat.
Eenmaal in huis bij hem en Willemien keek ik naar de tuin. Een lege, donkere tuin op het Noorden. Niet groot. Van Harry's vriend Frank Koenegracht hoorde ik het verhaal van deze tuin.
Eens had Harry geprobeerd er wat van de maken. Iets te poten, te zaaien. Maar wat hij ook probeerde, het verdorde en er kwam niets op. En dat voor een jongen van het land. Hij was boos op de tuin, vertelde Frank. En schreef er dit gedicht over, dat in 1994 verscheen in zijn bundel 'Zwaluwstaartjes'. Mooier portret van Harry ter Balkt ken ik niet:
Tuinman boos op tuin
Als de dingen volgens u waren, tuin
dan waren ze volgens u.
Maar als de dingen volgens ons waren
dan waren ze volgens ons.
Erg waren de dingen
en zij vielen niet mee,
maar zij waren dan niet
volgens u, o tuin.