Aan de Engelse oostkust zijn hier en daar nog overblijfselen te vinden van reusachtige 'Early warning sound mirrors'eigenlijk handen die aan een luisterend oor gehouden worden om tijdig te horen of er vijandige vliegtuigen aankomen.
'Geluidsspiegels' worden ze genoemd, overblijfselen
van een technologie die tot niets leidde.
Een volstrekt akoestische voorloper van radar.
Er zijn er talloze gebouwd aan de Zuidelijke en Noordoostelijke kusten van Engeland, tussen 1916 en de jaren '30.
Er staan er nog, hoor ik van Sarah van Sonsbeeck. En mijn eerste associatie is 'Paaseiland'. Later, veel later zullen archeologen er vast godenbeelden in herkennen, zo menselijk als de 'listening ears' eruit zien.
De komst van snelle vliegtuigen maakte ze overbodig.
Die van Denge zijn een beetje bekend, maar er zijn er veel meer. In verschillende ontwerpen.