Toen ik hoorde dat vriendin Miek naar een Schots eiland zou vertrekken vroeg ik allereerst naar George Orwell, die in de jaren 1945-1949 op zo'n eiland als boer leefde. Moest ze dan ook elke ochtend in haar dagboek noteren hoeveel eieren de kippen hadden gelegd? Ja, dat zou ze zeker gaan doen.
Ik dacht aan de postbezorging op verre eilanden waarvoor de Royal Mail bij ruw weer als er niet gevaren kon worden raketjes gebruikte, die neerkwamen aan parachutes, met speciale postzegels. Ook voor voedsel.
Al in 1934 werd raketpost afgevuurd naar de Schotse eilanden, 1200 brieven tegelijk. Helaas ontploften de eerste raketten. Maar het ging verder.
Denk dus niet dat Internet alles heeft opgelost. Onze steden barsten van de koeriers die Internet-aankopen moeten bezorgen. En de eilandbewoners dan?
Buizenpost was mijn eerste ervaring op dat gebied. Wat met perslucht werkt.
Voor pakketten lijkt het ideaal. In Parijs werkt het oude systeem nog steeds, zij het totaan de periferique. Daarbuiten komen de brommmertjes.
Toen in 1969 in de radiovilla van de VPRO een snelle verbinding tussen de studio en de telefoonredactie moest worden aangelegd was daar de buizenpost met briefjes in kokers. En nu zeer gezochte Rohrpostzegels.
En let op: de toekomst van het Internetkopen en -bezorgen ligt in de buizenpost. En als het om afgelegen plekken gaat worden dat drones. Als Miek in Schotland straks zonder spliterwten zit laat ik ze bezorgen per dronepost.
Wie ontwerpt het eerste Dronezegel?