Waar Henny Vrienten vorige week als Zomergast meer televisie bracht dan ik kon verdragen deed Micha Wertheim vanavond het omgekeerde.
Hij legde ook uit waarom, niet toevallig riep hij Wim T.Schippers aan. Die als eerste in nederland liet zien wat televisie met ons doet, hoe de camera ons gedrag verandert. Micha gaf geen schaduw van een voorstelling, bleef ook in de studio koppig Micha, keek geïnteresseerd om zich heen en praatte voor zich uit. Terwijl hij toch fragmenten liet zien waarin wel degelijk werd opgetreden.
Wat hij vanavond aantoonde weet ik niet. Zeker dat het medium z'n beperkingen kent. En dat er maar heel af en toe mensen aan ontsnappen. Ook dat hij daar niet toe behoort. Zoals Willem Frederik Hermans het 'onsympathieke romanpersonage' introduceerde, zo bracht Micha Wertheim het ongeschikte tv-personage. En dat zegt - om hem te parafraseren - veel over de tv.
Als eerste ooit zag ik hem zelfs - heel terloops - een vrucht (een perzik?) eten, met vingeraflikken en al, terwijl de gouden tv-regel toch luidt: eet nooit, want dat ontsiert.