Is een zwart circus, nu te zien in het Scheveningse Beelden aan Zee. Een tombe. Eenmaal binnen, achter de zwarte gordijnen moet je op de tast naar de hybride personages, half mens half dier, van onbestemde leeftijd en geslacht.
Smetteloos gekleed, tegen zwarte achtergronden. Tegelijk aantrekkelijk en griezelig, net als in Silvia's 'witte' show die ik in 2008 in het GEM zag. Le cirque heet deze, omdat er tragikomische 'freaks' tentoongesteld worden, al te menselijke dieren, kinderen met een vachtje, in circusachtige poses. Zo tovert een kuifmakaak een dwergkonijn uit z'n hoge hoed..
Kijken naar de opgave van gebruikte materialen is al een feest: Le nocturne hier werd gemaakt uit een kuifmakaak, een dwergkonijn, een hoge hoed, een vlinderstrik en - dit staat er overal bij - een vitrine. Andere mensdieren dragen kunststof wimpers, pruikjes, handschoenen, (glimmend gepoetste) schoenen en zo meer.
Silvia vertelt erbij dat ze soms lang moet wachten voor een idee verwezenlijkt kan worden, omdat ze moet wachten tot het dier dat ze droomde ook ergens sterft en gekocht kan worden zodat ze het kan prepareren. Alle strijdigheid van het circus zie je hier: ontroering, weerzin, schoonheid.