Odysseus, de listige, die overal raad op weet, geholpen door zijn schutsengel Pallas Athene. En jahoor, weer misleidt Odysseus alias Varoufakis de domme cycloop Angela Merkel, die haar ene oog verliest door toedoen van de man die zich 'Niemand' noemt. En klaagt ze tegen haar medecyclopen: 'Niemand' heeft het gedaan.
Hoor het ze zeggen: 'Na tweeduizend jaar democratie', de 'bakermat van onze beschaving.' Griekse politici hebben er de mond van vol.
In werkelijkheid bestond een soort democratie in de stadsstaat Athene voor welgestelden - niet voor slaven of vrouwen - tussen 508 en 322 voor Christus, met onderbrekingen. Niet onaangevochten. Plato besteedde een groot deel van zijn leven aan het bestrijden van de democratie. En daarna? De Romeinen kwamen, en na de Byzantijnse vorsten waren de Ottomanen er van 1453 tot 1821 de baas.
Tot er een onafhankelijkheidsoorlog volgde, gesteund door Westerse romantici als Lord Byron. Het Westen zette er Duitse vorsten neer, tenslotte gevolgd door een generaalsbewind.
Een Balkanland met eeuwen corruptie. De rijke reders - type Onassis ‑ hebben er ng steeds in de wet vastgelegde vrijstelling van belasting, deze linkse regering kon dat niet veranderen.
Ook in mijn hoofd zweeft het oude Griekenland van het gymnasium met zijn marmeren beelden, die in werkelijkheid bont beschilderd waren. Het sprookje van archeoloog Heinrich Schliemann die 'Troje terugvond' doemt op, de man die zijn vriendin behing met 'de sieraden van Helena'. Geloof het: Angela Merkel gaf eens les aan een Heinrich Schliemann-gymnasium.
De Grieken zijn slachtoffer van een romantische fabel die 19de eeuwse Engelse en Duitse geleerden in de wereld hielpen. Ze maakten er een staat van, wat het nooit geweest was. Onze gymnasiale voorouders hebben ons opgezadeld met een sprookje.
Zoiets kost geld, dat hoor je er voor over te hebben.
RSS