'Mij is te verstaan gegeven dat er van me wordt gehouden. Ik kreeg daarvan steken in mijn zij, steken in mijn hoofd, steken in mijn benen. Toen het ophield te steken, kreeg ik vlagen. De ene vlaag na de andere, hier een vlaag, daar een vlaag. Te veel vlagen. Ik ben vlagen gewend maar van deze vlagen kreeg ik jeuk. Jeuk overal, jeuk niet te stelpen met simpele nagels. Mijn simpele wezen vreesde dat mij nog maar één ding stond te doen: aanbellen van ping pong, ha hallo, van o ja, van hier daar, nog een keer, nee! ja! ja! Enzo, waardoor ik dus weer eens een keer ping pong, gedachteloos, meedeed, ja weerloos meedeed, met wat er aan de gang was.'

 Woensdag is Sylvia te horen in de Avonden. Zaterdagavond staat ze in de Lange Nacht van Kort Vreemd Proza in Utrecht.

Vanwaar dat uitroepteken? En waarom dat niet? Stroomt het Spaarne? En zo ja, welke kant op? Ja, er wordt gedronken in deze bundel vol wel en niet. En als daar het wel en niet van stadsdichten bijkomt rijzen er vragen. Lees:

 Ik had niet hoeven houden van

en niet van te zijn

van niemand

Ik had zo eenzaam kunnen zijn

als een slang of als alles

wat eieren legt.

Maar ik voeg me

plak, beitel, schroef, moer, hamer me

in en om de andere menselijke wezens

in alles ben ik niet alleen

met hen

woensdag 19 juni is Sylvia Hubers te horen in de Avonden.

 'Het is geen doen zo! met al die ‑ wat ik wou zeggen, dat het geen doen is, geen sier geeft, het is niets! Als het anders kan dan moeten ze dat meteen doen. En het kan anders! Ik heb opgelet. En gekeken. Wie goed kijkt weet hoe het moet. Dat zouden ze moeten doen, het doen zoals het moet. Of wat ‑ het is zo geworden en toen was het zo. En iedereen zag dat het niks was geworden. Wat doe je, je kijkt op, je ziet en je weet dat het niet goed is.

 En dan laat je het zo want als het zo is en het is niet goed en het is vanzelf zo gekomen, dat dat anders is dan wanneer je het ziet en er wat aan doet, zodat het verandert en als het dan nog steeds niet goed is, heb je het nog zelf gedaan ook.'

 Die avond in Utrecht had zo op de radio gekund.