zaterdag 20 november 2010 - 21:00
Schreef een boek over geur in Nederland, dat hij Hollandse luchten noemde. Steden komen uitvoerig aan bod in zijn geurbijbel. Zo citeert hij Hans Kloos die een vrouw in zijn verhaal Retour laat zeggen 'Amsterdam ruikt naar natte hond - naar stoffig water'.
Parfumeur Francis Kurkdjian van Armani en Lancôme schreef in Esquire dat hij 'bijna geil' werd van de lucht van de stad. Vooral de omgeving van het Centraal Station wond hem op. De nabijheid van de Wallen? Hm, de zwoele stront van de onuitroeibare stationsspreeuwen lijkt eerder een bron.
Iedere stad heeft een geursignalement. Lastig exact te worden over geur. Het ontbreekt ons aan woorden.
En, geuren verdwijnen.
In de woorden van Marente de Moor zijn Nederlanders van nu 'verlamd door geurloosheid'. Bedrijven en ziekenhuizen 'hanteren een geurloos beleid'.
En, op lichaamsgeuren rust een taboe. Terwijl feromonen ons toch leiden bij partnerkeuze.
Dinsdag ga ik ruiken bij Jelle thuis nabij Kloosterburen