Wat die gedachten, uitgelaten als hondjes, uitspoken? Ik denk vooral spelen in het water. Zoals de in het water spelende kinderen die Rinsema ook tekende. En vat dat spelen niet te licht op. Zoals ieder kind weet is spelen een ernstige zaak.
Ernstiger en meer geconcentreerd dan het in z'n spel verzonken jongetje zal ik nooit meer worden.
Krin Rinsema (1947) verbleef veel op Terschelling en in haar werk zie je dat. Vaak staan haar figuren met de rug naar je toe. Alsof ze geen toeschouwer nodig hebben.
Haar beeld op 'Papermade', de tentoonstelling in Belvedère denkt. Van welke kant je haar ook bekijkt. Armen gevouwen onder de borst, blik omlaag gericht, zodat ik denk 'ze kijkt naar de vloedlijn en tegelijk naar binnen.'
Krin Rinsema is inderdaad een kleindochter van Thijs Rinsema uit Drachten, die bevriend was met Theo van Doesburg en Kurt Schwitters. Maar haar werk verraadt dat niet.
Gestalten die met hun rug naar je toestaan. Zwijgende ruggen.
RSS