Gustave Flaubert (1821-1880) tekent
Guillaume Apollinaire (1880-1918) tekent
Raymond Queneau (1903-1976) tekent ''Het orkest''.

Schrijvers tekenen (1)

In het eerder aangeprezen Museum van Elsene in Brussel draait tot 1 februari ook de uitgebreide expositie 'Meer dan woorden, tekeningen van schrijvers'. Veel gekkigheid, veel seks.

 Vooral van beroemde Fransen als Baudelaire, Proust, Apollinaire, Hugo, Jarry en Maupassant. Want wat hier hangt komt uit de Abdij van Ardenne in Normandië, waar de collectie van het Franse Instituut 'Mémoires de l'édition comtemporaine' (Imec) is gevestigd. Fotograferen zal niemand je beletten, maar er is weinig licht en veel zit achter glas, zodat bijvoorbeeld de malle potloodschetsen van Marcel Proust er niet door komen.

 Schrijvers tekenen toch vooral in de marge van brieven, op briefkaarden, of ze maken de geintjes als ze even niet verder kunnen, die indruk maakt de verzameling. De handgeschreven tekst van Flaubert kan ik niet goed lezen, er wordt een spectacle in de Folies Bergères aangekondigd, maar welk? Wel zijn niet mis te verstane slotkreet: 'Zim boum boum, zim boum boum boum'. Bij Apollinaire luidt het 'Ce qu'on peut s'amuser avec les nombres astronomiques'. De vrolijke krabbelaars komen er in Elsene het beste af. Erg zijn hier en daar die met een (anti-clericale) boodschap als Mérimée of Eluard, of ernstige kunstzinnigen als Burroughs, Günter Grass of Cocteau

Bazar de la volupté
portret van Guys door Edouard Manet
Twee vrouwen, twee soldaten

Constantin Guys (1)

 Constantin Guys werd geboren in Vlissingen in 1802, hij stierf in Parijs in 1892. Hij werkte als tekenend correspondent tijdens de Krimoorlog, en was aquarellist en illustrator voor Engelse en Franse kranten. Baudelaire vereerde hem, noemde hem 'de schilder van het moderne leven' en schreef een essay over hem (1859). Zijn onderwerp was later vooral het Parijse 'uitgaansleven'. Veel courtisanes, cocottes, grisettes..

 Guys leefde teruggetrokken. Het kostte Baudelaire veel moeite hem te vinden, maar in 1859 kon hij toch een paar keer met hem praten. Baudelaire voerde Guys op in de zijn betoog dat elke tijd zijn eigen schoonheid kent: 'Het Parijse leven is rijk aan poëtische en schitterende onderwerpen. Het wonderbaarlijke omgeeft en verzadigt ons, maar we zien het niet.'Constantin Guys zag het en gaf het weer. Is Constantin Guys vergeten?In zijn Parijse roman 'Au pair' laat Willem Frederik Hermans zijn heldin Paulina niet voor niets ook uit Vlissingen komen. Een plaatsgenote van zijn held Constantin Guys!Haar werkgever, een oude generaal geeft de lezer vele détails over de schilder. 'Een orkaan van bescheidenheid' was Guys. En, geloof het of niet in 1954 is er in Vlissingen een Constantin Guys-tentoonstelling geweest.

Pagina's