vrijdag 22 mei 2009 - 23:45
Gisteren, op de Stadhuisbrug over de Utrechtse Oudegracht zag ik de reuzen kijkdoos die Frank Halmans gemaakt heeft voor het verhaal Ziener van Bente Hamel. Het verhaal gaat over een huis. Geen wonder dus. In de wanden zijn zes kijkgaten waardoor je de decors in wisselend licht kunt bekijken, terwijl je - op koptelefoon - luistert naar Hans Dagelet die het verhaal vertelt. Niets teveel, alles in dienst van de tekst. Het verhaal gaat in je kop zitten.
Door de trage timing die een kijkdoos eigen is - dit is geen televisie - en de glijdende lichtwisselingen van Bastian Schoof lijkt het wel of je een boek leest met lichte koorts.
Het lijkt verslavend. Menige Utrechter zag ik tenslotte na de twintig minuten 'starry eyed' zijn plaats verlaten .
Ziener staat elke dag voor het Stadhuis. Zie de site.
En binnenkort op Oerol.
‘Je hoort hoe iemand op een middag in zijn huiskamer een schilderij aantreft, een schilderij met daarop een beeld van zijn toekomst. Terwijl het personage in het verhaal onverbiddelijk stap voor stap het toekomstbeeld wordt ingetrokken, bekruipt je als toeschouwer het beklemmende gevoel dat jou hetzelfde overkomt, want voor je ogen ontvouwt zich een oneindig herhaald beeld dat je blik steeds dieper naar binnen zuigt.’
Vanavond (vrijdag) was Ziener als hoorspel in De Avonden te horen. Morgen online.
RSS