In memoriam Dr.John (1941-2019)

 De muzikanten met wie ik optrok waren into New Orleans. Wat we in onze jeugd mooi gevonden hadden bleek allemaal uit New Orleans te komen. Uit Cosmo's Factory, de studio van Cosimo Matassa met z'n huisband waarvoor Allen Toussaint schreef en produceerde, van Mother in law tot Let the good times roll, Working in a coalmine en Tell it like it is.

 De Second line, dat was piano met blazerskoor. En nu zat Dr.John, die daar zoveel sessies had gespeeld in vol ornaat tegenover me in die tent op Kralingen en verkleedde zich. Buiten raasde het popfestival en ik vroeg hem naar zijn act als The Nighttripper. Je verkleden was voor een muzikant gewoon in New Orleans, Screaming Jay Hawkins deed het al en Professor Longhair. Ik vroeg hem naar de zijne. Het oude pak waar hij met wit en rood krijt verticale strepen op had gemaakt en bestrooid met pailletjes was van z'n vader. Z'n gezicht en kleren zaten ook onder de pailletjes en z'n hoofdtooi kwam uit de speelgoedwinkel. Naast hem zaten z'n twee zangeressen te giechelen, waarvan er eentje Shirley Goodman bleek te zijn, van Let the good times roll (1956).

Een avond later zag ik hem terug bij de live tv uitzending van vpro's Piknik, op de ruïne van Brederode. Daar kreeg hij eerst van de huisdealer een blok rode Libanon, dat hij met grote happen opknaagde. Zijn optreden leek te lukken. Maar na een liedje of wat ging hij over op een New Orleans‑parade, de traditie waarbij muzikanten in ganzenpas door de straten gaan. In dit geval verdwenen ze ‑ met flambouwen en al ‑ in het bos achter de ruïne, de microfoons vingen al snel niets meer op, de camera's zagen Dr.John in het donker verdwijnen.

Allen Toussaint

Toussaint

 Donderdag 2 november treedt de legendarische producer, pianist, zanger en liedjesschrijver uit New Orleans Allen Toussaint (1938) op in de Melkweg in Amsterdam.Hij zat altijd liever in de studio. En werkte met Lee Dorsey, The Meters, Albert King, Labelle, John Mayall, Frankie Miller, Ernie K Doe, Dr John, Elvis Costello (pas nog een duoplaat) en zoveel anderen.

 Allen Toussaint is ergens tussen verlegen en bescheiden, hij treedt solo op, zingend achter de piano, zoals eerder ook Dr. John, wat een unieke kans geeft precies op z'n vingers te kijken. Hier wat hij schreef voor Lee Dorsey: Workin' in a coal mine Goin' down down down Workin' in a coal mine Whop! about to slip down Workin' in a coal mine Goin' down down down Workin' in a coal mine Whop! about to slip down Five o'clock in the mornin' I'm all ready up and gone Lord I am so tired How long can this go on? Cos I'm on call in the mornin' Oh I go by the coal But when Saturday goes around I'm too tired for havin' fun (Too tired for having fun) Lord I am so tired How long can this go on? Waarbij New-Orleans piano, blazerskoor en het getik van de houwelen.