Franz en Dora

 Vlak voor z'n dood, eindelijk ontsnapt aan Praag, het 'moeder­tje met klauwen' dat hem nooit losliet. Veel van de brieven en de aantekenschriften uit 1924 zijn door de Gestapo later bij Dora meegenomen en verdwenen. Michael Kumpfmüller maakte uit wat wel bewaard bleef zijn roman die vertaald 'De heerlijkheid van het leven' heet. Hoe leefden ze?

 'Op een dag leren ze een klein meisje kennen in het park. Ze staat moederziel alleen op het grasveld te huilen, daarom spreken ze haar aan. Ze kan nauwelijks praten, zo hard is ze aan het huilen, ze heeft haar pop hier ergens in het park verloren.'

 Franz gaat erop in. Hij verzint ter plaatse dat hij weet waar de pop is. En dat de pop hem een brief heeft geschreven. Die zal hij morgen meenemen. Ze spreken af voor de volgende mid­dag. En Franz schrijft 'brieven van de pop', waarin ze vertelt hoe ze zoekraakte, naar het station liep en aan zee kwam en vandaar in Afrika. De pop-brieven gaan drie dagen door. In de laatste staat: '...ook als pop heb je nu eenmaal zin tussendoor op reis te gaan, ze wil uiterlijk met Kerstmis terug zijn'. Maar de pop trouwt in Afrika met een prins en het meisje Katja legt zich bij dat geluk neer.

 De parallel. Kafka ontsnapte, net als de pop van Katja.  

 ps. Dora Diamant overleefde de oorlog en stierf in 1952 in Engeland. Het pop-verhaal komt uit haar boek 'Mijn leven met Franz Kafka'.