Hans Jürgen Simon (1)

 De oude krant werd de kunst binnengebracht door de kubisten, kort na 1900 maakten Picasso en Braque collages met krantensnippers, later de Dadaisten en Schwitters.
Waarom eigenlijk?
Ik vermoed dat het raadsel van de krant ze aantrok. Het heilige avondblad van je vader. En dan, hoe een krant een dag later al z'n waarde verliest, en een oude krant wordt, niets erger dan dat. In die tijd veegde je je gat ermee af. 
Als kind kun je niet begrijpen hoe zoiets waardevols - beslissend, van levensbelang - na een dag opeens waardeloos kan zijn. 
Hans Jürgen Simon laat zien hoe de oude krant, als puur voorwerp een nieuw leven kan beginnen. Zijn stapels en bundels krantenpapier worden gerimpelde aardlagen, geplooide korsten. Hier en daar is nog het restant van een woord of zin te lezen, meer niet.

 Oud papier is ook de voornaamste grondstof voor nieuw papier.
Oud papier is mooi.
Dat wist Bohumil Hrabal, die jarenlang in een kelder in Praag door de communisten werd tewerkgesteld om onwelgevallige boeken en tijdschriften te vernietigen. Lees zijn 'Al te luide eenzaamheid'.
Hij laat zijn hoofdfiguur eindigen in een samengeperste baal oud papier. 

 Morgen, in de Weekendeditie van de Avonden meer.