Tuintje

 Die van Wim had een echt landje, de mijne deed het op een braakliggende strook achter de tuin van ons nieuwbouw rijtjeshuis.Slechte grond, duinzand met veel cement en stukken steen die achter waren gebleven van de bouw. Ik heb wat steentjes geraapt daar. En gespoten bij droog weer. Bonenstokken stonden er altijd, rabarber ook, alleen eetbaar met kilo's suiker. Sla natuurlijk. Worteltjes..

 En tomatenplanten. Het gezin at 's zomers wekenlang tomaat. Tomaat op het brood, gevulde tomaat, tomaat meegebakken met eieren, tomatensla, zelfgedraaide tomatensoep. Elke dag. Kennissen en buren kregen zakken tomaat mee, en nog raakte de oogst niet op.In het nabijgelegen Westland werden ze al doorgedraaid. Zo hield mijn vader zijn jeugd in Zeeland levend. En sindsdien kijk ik naar tuintjes, langs spoordijken en rivierboorden, waar ook.