'Stube', Matthias Weischer (2005)
)

Nederland-Deutschland

 Melige titel, maar zo heet de expositie van drie Nederlandse en drie Duitse schilders in het Haagse GEM. Verf! Uit de catalogus leer ik dat er na de val van de muur in Duitsland schilderkunstig juist een trek was (en is) van West naar Oost. Omdat in de voormalige DDR met z'n socialistisch realistisch traditie nog schilderonderwijs werd gegeven. Wie op een ambachtelijke manier het métier wilde leren moest bijvoorbeeld naar de academie in Leipzig zoals David Schnell (1971) en Matthias Weischer (1973). De twee Wessies wonen nog steeds in Leipzig.

 Adembenemend te zien wat ze nu met de verworven vaardighedendoen. Kijk hoe Schnell de 'mechanisering' van het platteland weergeeft met zijn als ijzerdraad geschilderde strorollen. Eerder bedachtzaam humoristisch dan vermanend. Maar het meest verrasten me de interieurs van Weischer. Prachtig zoals die schemerige binnenhuisjes componeert met patroontjes en motiefjes uit de wereld van plastic en formica-decoratie. Je gaat er in onder, als bij de Zwitserse meester van sprekende interieurs Félix Vallotton. Later over de schotelantennes van Tjebbe Beekman.