Er zijn

 Er zijn, op een ochtend. Onder omstan­dighed­en die het geval zijn. Maar dan? Zo beginnen vaak de gedichten van Jan Baeke in de bundel 'Houvastverankelijkheidsleer.' Ze beginnen nog niet eens, ze zijn er.

'Houvastvergankelijkheidsleer.' Dit is 'Oplossing'.

 'Een miskende morgen

Zo zijn de meeste morgens

zei de voorzitter, juist aan die morgen

en het negeren van

kunnen we een voorbeeld nemen.

Neem bijvoorbeeld het opzichtige

voorbeeldig genegeerde meisje

dat ik van mezelf beschreven had

als voorbeeld van een meisje zijn

dat met miskende morgens raad wist

zei de voorzitter die een meisje was

en meisjeswaarheid sprak.

 

Misschien is dit wat we nog kunnen doen

een voorbeeld zijn voor iedere

denkbare goede oplossing?

Het probleem is

dat er geen goede oplossingen meer zijn.’

Tags: