deze zie je meestal
de Adler (is dit hem?)

Verloren tempeltje?

 Vanmorgen berichtte de Volkskrant over de literaire nalatenschap van Johnny van Doorn (1944-1991), die weduwe Yvonne afstond aan het Letterkundig Museum.

 Genoemd worden de Adler schrijfmachine die voorkomt in zijn kroniekenboek 'Door de weken heen': 'De man van wie ik het apparaat in '70 voor een spotprijs kocht, zei me dat de Adler uit 1942 stamde. Hij was speciaal ontworpen voor gebruik in bunkers aan de Atlantik Wall. De man had hem indertijd overgenomen van een ex-Obersturmbannführer. 'Onverwoestbaar...'.

 Maar mijn eerste gedachte ging naar Johnny's plee,  zo vaak bezocht op Het Laagt 145 in Amsterdam-Noord. Zijn 'geïllustreerde WC' waarop de wereld in vier muren en een plafond werd samengevat. Langs een Neanderthaler en Napoleon kwam je bij 'een corpulente veertiger in een rolstoel'. Het is Jack Kerouac, die terug bij z'n moeder thuis dag-in-dag-uit als een bezetene blijft tikken op een machine zonder lint. En zo door. Een tempeltje. 'Die plee hoort in het letterkundig museum' meende John.  

 Gelukkig. In de documentaire Een valse lente, die Peter Scholten in 2002 over Johnny maakte komen de 'illustraties' op de toilet regelmatig in beeld.... toendertijd hebben Paul van den Bos en hij alles uitgebreid gefilmd. En ook heeft Peter foto's gemaakt van het gehele toilet. En als kado voor Yvonne drie panelen, met de foto's aan elkaar verbonden per wand in drie collages. En die opgehangen in het toilet van haar nieuwe huis in de Anjelierstraat,