Willem van Genk (3)

 Als je t leest denk je 'hij moest wel, om zijn eigen leven te redden.' Zijn werk was een bastion, een verschansing waarmee hij zich de wereld van het lijf poogde te houden.
En wie weet hoe almachtig psychiaters in zijn jaren waren begrijpt z'n obsessie met macht, en al wat macht lijkt te herbergen. Van stationsoverkappingen tot hoogspanningsdraden of letters die op je in schreeuwen.
Wat kon hij terugdoen?
Tekenen!

 Opperconducteur van alle trolleybussen worden, Koning der stations, plaatsnemen achter getekende controlepanelen. 
Neem zijn beeld van het Berlin-OstBahnhof in 1972.
Voorin zie je de lampjes van een controlepaneel. En je weet, zegt Ans van Berkum 'hier zetelt de opperinstantie, het wezen. Het is Van Genk die aan de knoppen zit.'
Zolang het duurt.

 'Die schilderijen zijn symfonieën die uit je hersens komen,’ in de woorden van Van Genk.
Alleen bedoeld voor hem zelf, voor zijn eigen bescherming.
Hij exposeerde voor het eerst in 1964.
W.F.Hermans schreef: 'huiveringwekkend mooi'.

vrijdag 25 februari is Ans van Berkum te horen in de Avonden.