Alex van Warmerdam
zondag 14 februari 2010 - 23:15
Vanmiddag in het Stedelijk in Schiedam bij de grote Alex van Warmerdam-tentoonstelling. En onmiddellijk beschaamd geraakt dat ik z'n werk zo slecht bleek te kennen. De films, de stukjes en beetjes die ik kende bleken deel uit te maken van een levenslang stijlvast doorgezet geheel.
Zijn inzicht in onwrikbare, onontkoombare situaties. Dat moet de kern van dit werk zijn. In Nederland, dat ook, heel erg in Nederland. Waar de druk op de ketel zo groot is dat alleen radeloze drift wat tijdelijke ontspanning kan brengen. En een lach.
Er werd gelachen in Schiedam, door de museummeisjes, de museummevrouwen en -meneren en door mij.
Maar ook de standaardgrap in de standaardsituatie kent z'n benauwenis. Wat onderscheidt Van Warmerdam van Wim Schippers, vroeg ik me af. Ik denk z'n moed. Hij spaart niks en niemand, ook zichzelf niet.
RSS