David Claerbout (1)

Morgen naar De Pont in Tilburg, de fabriek die museum werd, met z'n weldadige ruimte. Daar is David Claerbout ((1969) bezig z'n tentoonstelling 'The shape of time' in te richten, die zaterdag opent. We zullen met de microfoon langs z'n video's lopen.

 Claerbout is, denk ik, van jongsaf een plaatjeskijker.
Hij vertelde al, dat hij na de academie, waar hij klassiek leerde schilderen, een tijd lang geen 'kunstvoorwerpen' meer wilde maken. Inplaats daarvan ging hij plaatjes verzamelen, foto's, uit boeken. Op den duur maakte hij daarvan films.
Sindsdien combineert hij bewegend beeld en fotografie.
De toeschouwer komt terecht tussen een afgesloten verleden en het doorgaande nu. En hij maakt er onwillkeurig een geheel van, zegt Claerbout. Dat vervult met melancholie (om het voorgoed voorbije), maar er is ook vrolijkheid. Waarom?

Tags: