tekening: Hans Verhagen

Hans Verhagen

Krijgt de P.C.Hooftprijs.Hoe prijs je een dichter? Geen zee gaat hem te hoog. Of is hij al verdronken? De verloren geliefde wandelt door zijn werk. Steeds maar. Dit komt uit 'Duizenden Zonsondergangen', de cyclus 'Hoger' (1996):

Mijn wijn is geen water geworden,mijn water geen modder en mijn moddernog geen straat met stratemakers.Een stratemaker maakt een straatmaar krijgt te weinig (witte) chocola.Alles faalt tot ik het nalaat.Nog eenmaal opflikkerend tot het vuurtot aan het voeteneinde is genaderden daar blijft zitten, mijn hand in de hare.Daar staat het (cursief): 'Alles faalt tot ik het nalaat'.

Tags: