Woont en werkt in Rotterdam. Precies een jaar geleden zag ik daar ook de tentoonstelling 'Bloedmooi' die zij samenstelde. Uit werk van wel dertig kunstenaars die allemaal iets deden of ooit hadden gedaan met 'de dubieuze relatie tussen mens en dier'. Een jurk van vissenschubben uit de jaren '20, olifantspoten die dienden als paraplubak, maar ook eigentijdse variaties.
Wat Silvia B. zelf maakt is nu uitgebreider te zien in de kelder van het Haagse GEM. Oa. haar ''Les plus Beaux''Weer veel mens-dier. Dit is de tijd dat Frans de Waal ons leert dat ook dieren cultuur hebben, de tijd van een Dierenpartij, maar ook van ongeremde dierconsumptie en dierenliefde.Een zooitje kortom. Dat laat Silvia zien. Daarom is een apin die haar nagels lakt griezelig.En verontrust een wolvin die zich als een dekentje over een in smetteloos wit geklede kleine prins vleit.Too close for comfort.