Vochtige streken
woensdag 05 november 2008 - 00:06
Toch Vochtige streken gaan lezen, en wat? Ze vertelt van het stiefkind lichaam. Dat neemt erg voor haar in. In de literatuur mag het lichaam maar heel gedeeltelijk en dan nog onder strikte voorwaarden meedoen. Helden in de literatuur zijn reukloos, poepen en pissen niet, laat staan dat ze zichzelf anders beroeren dan op de toegelaten plekken.
Charlotte Roche roept veel bij me wakker met haar anale en andere varianten (A.Moonen had dit moeten lezen!). Toch, er is ook iets anders in het spel: de heldin is een meisje. Toen Arnon Grunberg - als Marek van der Jagt - de held in 'Gstaad '95-'98' zijn anus liet maltraiteren met een nagelschaartje hoorde je niks. De gebleekte anussen bij Gummbah bleven onbesproken. Maar wat Charlotte Roche uitvreet, nee.Ik kan er niks anders in lezen dan een pleidooi voor het lijf. De geur en smaak ervan. Het wrijven, het krabben, het betasten.Ben ik er nog?
RSS