Max en Janine
maandag 27 augustus 2007 - 00:49
De dood waarde rond in Norwich. W.G. 'Max' Sebald, hoogleraar Duits, lag in 1996 lange tijd in het ziekenhuis voor een zware hernia-operatie. Dat verblijf staat beschreven in de opening van zijn roman 'De Ringen van Saturnus' (1997).Daarna gedenkt hij zijn collega Michael Parkinson, de 'man zonder behoeften' die nooit iets voor zichzelf kocht en zelf de kragen van zijn overhemden 'keerde'. En schetst hij een portret van zijn collega Frans Janine Rosalind Dakyns, met wie hij eindeloos over Flaubert kon praten.
Flaubert die zo bang was voor het schrijven van een verkeerde zin dat hij vaak weken of maanden aan zijn canapé genageld bleef. Janine dacht dat die angst terug te voeren was op de door Flaubert waargenomen voortschrijdende, ook zijn eigen hersens aantastende verdomming.Flaubert zag die als een stofwolk die uit de Afrikaanse woestijn naar Europa voortwoei tot in Rouen. W.G.Sebald overleed in december 2001 bij een auto-ongeluk.Van Ria Loohuizen, die vanaf het begin in 1989 werkte bij het door Sebald opgerichte British Center for Literary Translation, en die ze allebei goed gekend heeft, hoorde ik dat Janine vlak voor Max Sebald is overleden. Later meer.
RSS