Arie Visser

 Het slepend-nadrukkelijke stemgeluid van de dichter Arie Visser (1944-1997) zal me altijd bijblijven.Een van de eerste keren dat ik hem trof was op een zonnig terras bij het 'Literair café' aan de Kloveniersburgwal. We kwamen te spreken over de Franse 19de-eeuwers.Maar ken je dan niet Benjamin Constant? Hij veerde op, beende zonder iets te zeggen naar de overkant en dook een antiquariaat binnen. Even later duwde hij me 'Adolphe' in m'n handen. Soms ontmoette ik hem bij onze wederzijdse vriend Johnny van Doorn. Yvonne van Doorn belde dan tevoren wat zorgelijk op: 'Arie komt eten, dus ik heb ik maar een hele grote pan boerenkool gemaakt dan kunnen we later altijd nog zien.'

 Arie was junk en vergat te eten. Ik kwam en trof een etende Arie. Tot de bodem at hij de pan leeg. Daarna maakten we plannen. Hij zou voorpublicaties lezen op de radio uit z'n grote werk 'Arabia felix'. Dat gebeurde voor het eerst in 'Radiotheater' (1981), daarna in 'Pandemonium' in 1984, daarna stokte de productie al snel. Hij was toen met Chadia getrouwd en hield niet op de Arabische cultuur uit te dragen. Kreeg trouwens nog regelmatig problemen met de ambtenarij die hem er van verdacht alleen te zijn getrouwd om haar tot Nederlandse te maken. Zijn gedenkwaardigste radio optreden was zijn laatste, op 29 oktober 1996. Hij droeg gedichten voor, zo ziek dat zijn stem amper meer over zijn lippen kwam. Maar hij was woord voor woord te verstaan. Zelden was het zo stil bij Music-Hall in Studio Amstel. Op 5 september wordt zijn verzameld werk (zijn gedichten, zijn roman 'Het vangen van de draak' en vele documenten) aangeboden aan Chadia.Radioarchivaris Nienke Feis vond uit 1984 (Pandemonium) drie voordrachten. Hierbij.

Arie Visser - Lachspiegel (1984)
Beluister fragment
Arie Visser - China (1981)
Beluister fragment
Arie Visser - Afrika (1984)
Beluister fragment