Als je wees wordt zijn er twee reacties mogelijk, je voelt je slachtoffer, ofwel je denkt - vreemd genoeg - 'dat het aan jou ligt'. Je loopt rond met een schuldgevoel. Je denkt dat je iets goed te maken hebt.Dat laatste overkomt Benjamin, de hoofdfiguur uit 'Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend', de vorig jaar verschenen debuutroman van Arjen Lubach (1979).
De acht jaar oude Benjamin maakt schema's van de mensen die de dode hoofdrolspelers uit zijn leven hebben gekend. Waarvan Oom Otto, broer van zijn moeder en zijn voogd, de belangrijkste is. Kan een jongetje goedmaken wat het noodlot zijn ouders en zijn oom aandeed? Benjamin is de gevangene van het verleden. Maar, als je het boek uit hebt denk je: 'Is dat erg? Mischien wel niet'.Maandagavond 20 augustus na 21.00 praat Arjen Lubach in De Avonden over deze uitzonderlijke thematiek. In januari 2008 komt zijn tweede roman, 'Bastaardsuiker'.Een boek ''met veel overwegingen erin''