Isaac Israels (1)
maandag 11 juni 2007 - 10:45
Meer aan het strand dan in de schilderijen van Isaac Israels kun je niet zijn. Zelfs op het echte strand niet. Je opgetild voelen, in de dikke lucht boven het zand, bij het horen van de diffuse cocktail van kinderstemmen en verwijderde branding, met af en toe het geluid van een reclamevliegtuigje of een meeuw.
Die sensatie beleefde ik in de Haarlemse Hallen bij 'Israels aan zee'.Hoe kan één schilderij honderd jaar fotografie overbodig maken? Ik loop al heel lang met die vraag. Het begon ermee dat beeldend kunstenaars schilderen naar de natuur overbodig verklaarden want 'er waren nu immers foto's'. Wat een vergissing.Wat Isaac Israels (1865-1934) honderd jaar geleden in Scheveningen in Viareggio of Katwijk maakte geeft het antwoord. Het zijn geen momentopnamen, zijn beelden geven het strand van alle tijden.
Er is ook een nieuwe foto teruggevonden van hoe hij daar stond te werken aan Scheveningse strandezeltjes met meisjes erop. Een klein heertje, in 't pak, met een hoed op. Israels: 'Hoe is 't mogelijk dat iemand buiten de zee kan, dat begrijp ik niet.' Altijd meisjes. Wie, wanneer, waar, hoe? Lees het in de prachtige catalogus van Antoon Erftemeijer.Altijd verliefd. Onder meer op de actrice Jacqueline Sandberg die beloofde voor 'Ietje' te poseren in een witte jurk, want dat vond hij het mooist, aan het strand. Ze beschrijft ook hoe dat toeging.
RSS