Cor Gout maakt weer een Haags boek. Het eerste ging over voetbal in vroeger tijden en heette 'Als de kraaien overvliegen' (uitgave Trespassers W., 2005). Als oud-adspirant bij Quick-Haag mocht ik er een stukje in schrijven. Nu komt er eentje over muziek en mij viel toe de Dixieland.
Voor Den Haag 'beatstad' werd was het al hoofdstad van de Nederlandse Dixieland. Van Roefie Hueting en de Down Town Jazz Band tot Eric Krans en de Dixieland Pipers (spreek uit 'piepers') en de Stork Town Dixie Kids van de gebroeders Katee allemaal kwamen ze uit Den Haag. Lees de werken van Frits Hotz. Haagse muziek. Dixieland had de juiste graad van wanhoop - de beste muziek was immers al in de jaren '20 en '30 gemaakt - en ranzigheid. Er werd gedronken, ‘jenever uit waterglazen’. En nu, in 2007 bekijk ik een statiefoto van de Dutch Swing College Band, die nog steeds bestaat en floreert - op toernee 'over vijf continenten'. En daar staan de gebroeders Katee, levend en wel. Arie Ligthart (banjo, gitaar) is vervangen door mijn Haagse vriend Ton van Bergeijk. Kan dat zo maar Ton? Binnendringen in de geschiedenis? Dat is toch iets als opgesteld worden in een Nederlands elftal naast Swart en Van Hanegem? En over 'Het ei van Co', de gitaarmethode van Co Atpress van de Down Town Jazzband heb ik nog een vraag.