Sonja Pos en W.F.Hermans

Sonja Pos correspondeerde met Hermans over haar bevindingen, hij reageerde zeer positief. Het idee, het inzicht, breidde zich uit. Al lezend zag ik Hermans in een ander licht. Twee van zijn boeken vooral: De donkere kamer van Damocles en Nooit meer slapen. De raadselachtige relaties tussen Osewoudt en Dorbeck, tussen Alfred Issendorf en Arne Jordal. Hermans schiep navolgers van een idool. Maar navolging leidt tot niets dan slechts, dus Osewoudt en Issendorf komen bedrogen uit. Ze verliezen zichzelf (zie de titel). Duidelijk tekent zich de worsteling om het eigene af, het losmaken ook van invloed van ouders. Zoals eigenlijk al aangekondigd in vroege verhalen en in de roman 'Ik heb altijd gelijk'. Hoe werken menselijke beweegredenen? Wat ons beweegt weten we het van onszelf niet of we ontdekken het te laat. Karakters zijn bij Hermans nooit zo eenduidig als bij veel andere schrijvers. Er wordt toegewerkt naar een publiekseditie van 'Dorbeck is alles!' . Nadere informatie: soniapos@xs4all,nl Maandag 2 april na 21.00 was Sonja Pos te horen in de Avonden. Na Arnon Grunberg, die over de Franse vertaling van 'De donkere kamer' sprak op de Parijse 'Salon du livre'.