Frozen land
donderdag 30 november 2006 - 13:26
Net op het nippertje nog 'Frozen Land' gezien, de derde speelfilm van de fin Aku Louhimies. Waarin in volle ernst de vraag 'waartoe leven wij' wordt gesteld, boven een geopend graf'. De boodschap daarbij is 'geef je ellende niet door aan een ander'. Dat zie je. Een leraar wordt ontslagen en gooit op zijn beurt zijn zoon het huis uit, die een briefje van 500 euro vervalst en daarmee een keten van rampen veroorzaakt.
Daarna rijgen scènes zich aaneen en komen personages steeds weer in andere hoedanigheden het verhaal binnen. Prachtige karakters. Monumentaal is de stofzuigerverkoper die bij de A.A. loopt: 'Mijn auto is mijn beste vriend' (maar hij raakt hem kwijt) en na een terugval in de drank met zijn onverkoopbare stofzuiger twee dronken treiteraars de hersens in slaat. De leraar zien we terug in het voorgeborchte, de halte van de ondergrondse waar de alcoholisten samenhokken. Er eindigt veel in Frozen Land, banen, relaties, en eenzaamheid, werkloosheid, ouderdom wachten. Eerst de drank en dan de dood. Je kunt in Finland vaak geen as verstrooien boven water want dat is bevroren. En alcohol is er de belangrijkste doodsoorzaak. Louhomies is geen Kaurismäki. Hier geen opluchting door absurde meligheid en rock'n roll. Wel een ernst en oprechtheid, die me achterlieten met een vreemde opluchting. Het is gezien.
RSS