Hond

Aan deze publicatie ging een mailwisseling vooraf, waaruit de volgende zinnen.Hij: 'Hondenverhaaltje vond je kennelijk niet zo geslaagd, maar ach. Mij greep het op de één of andere wijze aan...'. Ik: 'Hoe kom je daar nou bij? Het hondenverhaal ontroerde me hevig. Eigenlijk vind ik het zo mooi dat ik het graag op het log zou zetten.' Hij: 'Lijkt me fantastisch... Ik woon inmiddels in een lekker arbeidersflatje, met op de binnenplaats een moskee. Terug naar de basis, naar de eenvoud. Na een inzinking klim ik er weer bovenop. Ben zelfs aan een soort romannetje begonnen. Ik ruik hier al helemaal de herfst. De geur van weemoed en scheppende kracht.'Ik: 'Stuur het hondje maar, intussen vond ik prachtige foto's, oa. van het Kievskaya station.' Hij: 'Ik heb een print van die hond, maar kan de file niet vinden. Zeker niet opgeslagen. Ik ben al eens een paar jaar werk kwijt geraakt. Ik zal alles overtypen, maar morgen, morgen...'.Hij (dag later): 'Ik heb die hond weer boven water gekregen. Hier is 'ie!'