Wijd open ogen

 'Een jaar geleden werd mijn eigen huis verbouwd. Er kwam een zolder bovenop. Waar eerst het huis ophield was nu een trap­gat. dat leidde naar een heel nieuw vertrek, naar een kleine extra etage boven op de ruimtes die ik al acht jaar inten­sief (want thuis werkend) bewoonde. Ik kon mijn ogen haast niet geloven. Ik bleef maar kijken (...) Wennen aan die aanblik. Weer een stukje verder, weer een ander gezichtspunt, weer alleen maar kijken. Je te pletter kijken op je eigen huis.'

 Je ziet het gebeuren. Getroffen worden door de aanblik - met al wat dat met zich meebrengt, de onthechting ook - en dan,  het onder woorden brengen.