Voordeur

 'Na de Kalverstraat te hebben doorgeslenterd, bereikte hij den Dam. Daar stond een lange reeks van rijtuigen voor en naast het Paleis te wachten. De koetsiers zaten te dutten op den bok, en bleven hierdoor bewaard voor de zonde van 't verwenschen der hooge gasten. die zich blijkbaar hadden voorgenomen 'n hollandse zon te zien opgaan. doch wat laat voor den dag kwamen. Want de zon begon zich reeds te vertoonen en er was prins noch prinses te zien.

(...)

Ok Wouter voelde zich slaperig. Gisteren nog zoud-i zich veel moeite hebben getroost om 'n wezenlijke koning te zien te krijgen - zeker om te weten of zoo'n wezen op MacBeth, Arthur en King Lear gelijkt - maar nu.. och hy gaf er zoo weinig om.'     

Een der vorsten, een dame, is wat vergeten en van haar vier knechten snellen er drie weer het paleis in. Maar de vierde kan de deur niet vinden. Dat verbaast Multatuli niet, 'omdat het achtste wereldwonder (het paleis) eigenlijk geen ingang heeft, 'n bijzonderheid die zeer gevoeglijk voor negende wonder kan doorgaan, en dan ook een der hoofdgronden is van de rechtmatigen trots der Amsterdammrs. Paleizen of Stadhuizen met 'n behoorlijke deur of poort kan men overal te zien krijgen.'

Multatuli slaat de spijker op z'n kop! Het mankeert het 'Paleis' aan een passende, majesteitelijke ingang. De proporties van de gevel deugen niet.

Vroeger, toen Beatrix er nog weleens kwam moest ze altijd door een rare achterdeur naar binnen. Vaak gezien vanuit de Raadhuisstraat.