In Beelden aan Zee in Scheveningen trof ik op de 10-jaars jubileumtentoonstelling deze vrouw, verzonken, één geworden met het gras waarop ze in slaap is gevallen.
Ze is - heel logisch - ook uit de catalogus verdwenen.
Eenmaal eerder zag ik een soortgelijke eenwording: de 'Matrasman' die Robin Waart in 2007 tentoonstelde in de Rietveld Academie. Ook dat beeld bleef onopgemerkt. De slapende man was zozeer één geworden met het matras waarop hij lag, dat hij geheel uit matras-materie bestond.
Zoals de vrouw van de Italiaanse Maddalena Ambrosio (1970) uit grond bestaat waarop gras wil groeien.