Ver weg

 Aan plaatsnamen zie je het. Leesjongen zijn de verzamelde gedichten van Wiel Kusters, geboren in Spekholzerheide. Een leesjongen leer ik, is in de mijnbouw een jongen die bovengronds stenen raapt uit de steenkoolbrokken. Van dat zelfde ver kwam ook de stem van Jacques Heetman op de zondagse voetbalradio: 'En hier is dan Maastricht. En de uitslagen waren.' Waarop volgde: 'Heksenberg-Waubachse Boys'. En na een passende pauze: 'nul-nul'. Pure poëzie, uitgesproken met de zachte g van het verre land. Waarvandaan ook de gedichten van Wiel Kusters. Zoals 'Doodstil':

 'Ik ging eens niet op reis,

bleef zitten in mijn stoel.

Mijn reis ging razendsnel.

Ik was nog niet vertrokken

of ik was al weer thuis.

Ik ging eens niet graag dood,

bleef zitten tot ik stierf.

Mijn dood was een soort dood.

Ik was nog niet geboren

of ik was nog steeds in leven.'