Het begint met het onredelijke verlangen dat je de enige bent - en bent geweest - in het leven van de geliefde. Terwijl je jezelf o zo makkelijk van alles vergeeft.
De enige. Wanneer dat - zeker bij een courtisane als Odette - onmogelijk blijkt begint het spel van bedrog en zelfbedrog in Een liefde van Swann. Onontbeerlijk voor het in standhouden van een droom. Wanneer niet alleen gaandeweg blijkt dat Odette naast hem andere minnaars ontmoet en ook dat ze in Baden-Baden en Nice een verleden heeft moet Swann zich van alles wijsmaken, uit zelfbehoud.
En zij? Zij beoefent haar vak, met plezier, zeker in haar macht over hem. Zo is er het spel met de catleya's, de orchideeën, die ze in haar décolleté draagt, en die zo duidelijk verwijzen naar seks. Hoe loopt het af?
'De duurzaamheid van Swann's liefde, de bestendigheid van zijn jalouzie, waren opgebouwd uit: dood, ontrouw, talloze verlangens en talloze twijfels die alle Odette tot onderwerp hadden. Indien hij haar gedurende lange tijd niet zou hebben gezien, zouden die twijfels of verlangens die afstierven niet door nieuwe worden vervangen. Maar Odette's aanwezigheid bleef in Swann's hart afwisselend tederheid en twijfel zaaien.'