Stukje

 De Zwitser Robert Walser was een wandelaar. 'Kleine Wanderung' verzamelt stukjes uit zijn latere tijd. Hier bekijkt hij in Bern een etalage:

'Zo in een etalage kijken, wie heeft daar geen plezier in. Vluchtig snoept men met de blik van chocola. Hier interesseren je hoeden, daar dassen, ergens anders Weense of Frankfurter worst. Op zijn mooist krijg je soms gratis bij voorbeeld de aanblik van afbeeldingen naar beroemde schilders.

Smakelijk liggen viooltjesstruikjes met hun kloeke violet naast sinaasappels. Onze ogen verschaffen ons veel plezier. In antiekzaken zijn Zwitserse veldslagen tentoongesteld. Verbazend hoe ruig het daar toeging. De mogelijkheid het leven van een betere kant te genieten moet met aanpakken bevochten worden. Ik neem voedzame zaken waar, zoals Emmentaler en Gruyère kaas.

Modezaken zijn gespitst op de uiterlijke schijn van voordeel. Goed gekleed gaan kan nooit kwaad. At ik niet al in een bakkerij in de Aarbergersteeg een Appelschmutsli?

Koffiehuizen lokken de haastigen met dijbenen en pannenkoek. Korsetten enzovoorts nauwlettend bekijken is niet zoals het hoort voor een heer. Maar een journalist zal het toegestaan zijn. Meisjeszakdoekjes zijn allerliefst geborduurd. Vanwege een zakdoekje maakte Othello met z'n vrouw een scene. Al jong werd me gezegd 'Schoenen geef je een vrouw niet cadeau; die kopen ze zelf zoals het uitkomt. Juwelierszaken glimmen van ringen, gespen en halskettingen. Papeterieën houden je het nut voor ogen hier en daar eens een brief te schrijven. Pas nog zag ik bij een scharrelaar een ivoren Christusbeeldje met gestrekte armen en doorboorde voeten.

Hier heb ik weer weer eens alleen wat geschetst; eigenlijk was ik tot meer verplicht.