Roger Hiorns (2)

 Vanmiddag Roger Hiorns' werk gezien in de Haarlemse Hallen. Waar zich op gezette tijden een naakte jongeman aan de ensembles van schijnbaar willekeurige voorwerpen toevoegt. En fungeert als levend beeld.

 Er zijn voorwerpen, processen, er is het menselijk lichaam. Een vliegtuigmotor kan eroderen, wat het omgekeerde is van vliegen, een bank in een park staat bloot aan het weer.

 De deus ex machina is de mens, in de Haarlemse Hallen een keurige jongeman die de museumzaal binnenkomt, in een hoek zijn kleren uittrekt, netjes opvouwt en op een verhoging neerlegt. Dan loopt hij met kalme tred naar wat een Haarlemse parkbank blijkt te zijn. Op het uiteinde van de bank ontsteekt hij een vuurtje - op een vuurvaste ondergrond zodat de bank niet zal blakeren - en blijft vanaf het andere eind van de bank bewegingloos naar z'n vuurtje zitten kijken. Na een kwartier kleedt ie zich weer aan. Bij een volgend optreden zal hij zo'n vuurtje stoken op een vliegtuigmotor, een automotor, nog twee banken.

 Roger Hiorns ontsnapt met deze strikt uitgevoerde rituele handelingen - die je ademloos blijft volgen - aan de dwang van welke logica dan ook. Of, maakt een eigen logica.  

Tags: