Positieve oplossing

 Dit is een tijd van filosofen. Zoals mijn oudoom John. De uitvinder van de 'stroop van oom John' waarvan het recept helaas verloren is gegaan. Oom John stond bekend als een practical joker. In de crisistijd niet te verslaan. Hij kwam over huis in Kijkduin, waar het gezin van mijn moeder met mijn grootvader, de verlamde kapitein van de Hol­land-Amerika lijn, en mijn grootmoeder, de fotografe, woonden tot ze door de Atlantikwall werden verdreven.

 Mijn grootmoeder wilde een slot op de keukendeur, je wist maar nooit. Oom John was handig, die zou het wel fixen. Een slot. Hij vroeg haar: 'Hoe groot moet dat slot zijn Co?'

 'O, maakt niet uit, zie maar.'

 'Dus het maakt echt niet uit?'

 'Ach nee, zie maar.'

 Toen Co die middag terugkwam ut de stad wist ze niet wat ze zag. Op de keukendeur zat het grootst denkbare slot. Reusachtig. Gemaakt voor een fabriekspoort. John legde er de laatste hand aan. 'Maar, maar..'

 'Hoor es Co ik vroeg nog hoe groot dat slot moest zijn. En jij zei dat het niet uitmaakte.'

 Het reuzenslot heeft er gezeten tot de Duitsers kwamen.

 Door de voordeur.

ps. De Vorlesebühne zet me aan het werk voor de volgende, op 4 en 11 juni. Onderwerp 'De positieve aanpak dan maar?'. Oom John gaf het voorbeeld.