Vanmiddag mijn ogen uitgekeken op prentenexpositie in het Van Gogh. Affiches, tijdschrift- en boekillustraties van rond 1900, gemaakt in litho's, houtsneden en tal van toen nieuwe technieken.
Dit was wat de flaneurs van Baudelaire op straat en in hun café's zagen, op reclamezuilen, in tijdschriften. In de periode die Walter Benjamin beschreef in zijn Passagenwerk.
Ontworpen door niet alleen Lautrec, ook Bonnard, Vuillard, Vallotton en een schaar ontwerpers waarvan ik nu pas de namen zie. De lettering deden ze zelf, met de hand, in die buigzame, eetbare letters. Steendruk, litho, een vergeten techniek blijkt vol onvermoede nuances.
Waarin verschilt een prent van een schilderij? Het antwoord ligt in het woord 'grafisch'. Gevoel voor sprekend detail, dramatisch effect. Een boekomslag moet opvallen in de etalage, een affiche meteen herkenbaar zijn op afstand. En ze moeten in redelijke oplagen snel gedrukt kunnen worden.
Later meer.