Oppositie

  K.Michel stelt in z'n gedichten vragen als 'ja maar waarom?' of 'zou het ook niet kunnen dat?' Hij neemt iets uit elkaar, bekijkt de onder­delen, zet het dan weer in elkaar. Anders, maar beter. Zo voert hij oppositie tegen de bestaande orde.

 Donderdag hoop ik met hem door de stad Amsterdam te lopen voor een aflevering in de zomerserie van de Avonden. Zijn bundel Waterstudies (1999) bevat dit gedicht, dat de titel Jong landschap draagt: 

 Wakker worden in de asbak

 Oksels en leer / De smaak van sokken

 Rondjes lopen onder het tandenpoetsglas

 Alles wat ik zie / Is uitzicht met ruitenwissers

 Gebroken groen, huiskamerkoeien / Ruilverkaveling en spellingvereenvoudiging

 De typische cakedoos van een dijkdorp 

 Drie keer achter elkaar / Zegt iets / Ik wil naar buiten

 Mijn hart springt op / De was smelt in mijn oren

(...)

 

 

 

Tags: