De Volkskrant van vanmorgen brengt twee pagina's over cabaretier Tim Fransen, die weer aankomt met het sprookje van Nietzsche die i889 ten prooi aan waanzin in Turijn een geslagen paard snikkend zou hebben omhelst en gek werd..
Onuitroeibare fabel, al heeft ook Fransen zijn twijfels: de man die God doodverklaarde wordt getroffen door een hemelse straf. Alleen, het is een totaal onbewezen verzinsel, zoals biograaf Curt-Paul Janz al langgeleden aantoonde. Waar kwam het verhaal vandaan?
De beste vriend van Nietzsche, Franz Overbeck schrijft in een brief over het voorval letterlijk: 'Op straat gevallen en overeind geholpen...' Meer niet. En zuster Elizabeth heeft het erover dat 'de hospes van Nietzsche, genaamd Fino, zich over hem ontfermd heeft en hem veilig naar huis heeft gebracht'. Niets over een voorval met een paard. Ook andere bronnen uit zijn omgeving zeggen niets over een paard.
De eerste die ermee aankomt is - pas in 1930, 41 jaar later - literatuurwetenschapper Erich Podach. Zonder opgaaf van bronnen.
Het idee kwam vermoedelijk uit Schuld en boete van Dostojevski, waarin dronken boeren een paard doodranselen en Raskolnikov het dode dier om de hals valt.