Is de titel van Co Woudsma's nieuwe dichtbundel. Iets kan de hoogste tijd zijn, hoogzomer bestaat. De tijd wordt stroperig, dat is het woord. Geluiden verlangzamen. De dingen komen tot stilstand. En vragen aandacht. Zoals bij Co Woudsma 'Het kleedje':
Het kleedje dat gelukkig lag,
misschien bij mensen thuis,
op het linoleum of een parket,
of op tafel in een kroeg met koekoeksklok,
herinnerde zich zijn oosterse vaderland,
zijn wezenlijke zweven,
en trok de polders in,
vloog laag - een handgeknoopte
hovercraft - over de koude grond,
niet langs palmen - langs lantarenpalen,
niet door bazaars - door winkelcentra,
steeds op een kleine afstand van het leven.
Nu drijft het huiverend in een plas.
De trieste afloop van het vliegend tapijt uit de jaren dat Ali Baba, Kalief Haroen Al-Rashid en zijn trouwe vizier Djafaar nog heersten in Duizend en een nacht. Ja, er zijn andere kaliefen gekomen. Maar het kromzwaard bestaat nog.